Στη σύγχρονη εποχή το ζήτημα, το οποίο αντιμετωπίζει η κοινωνία αφορά στον εκπαιδευτικό τομέα και συγκεκριμένα στη λειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι αν η ποιότητα της μέσης και της ανώτατης εκπαίδευσης είναι αυτή που πρέπει να είναι. Τίθενται αντικρουόμενες απόψεις, όσον αφορά στο συσχετισμό της εκπαίδευσης με τις πραγματικές συνθήκες της ελληνικής οικονομίας, καθώς και στο αν έχει κανένα αντίκρισμα στις αντικειμενικές δυνατότητες επαγγελματικής απασχόλησης.
Από τη μία πλευρά, πολλοί υποστηρίζουν, πως η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα ανεδαφικό αδιέξοδο. Θεωρείται πως ελάχιστοι άνθρωποι σπουδάζουν με κριτήριο τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας, ενώ ταυτόχρονα δε γνωρίζουν πού και πώς θ’ απασχοληθούν ύστερα από το πέρας των σπουδών τους. Χαρακτηρίζουν επομένως, την ελληνική παιδεία ως παιδεία φυγής από πραγματικές καταστάσεις, υποστηρίζοντας πως πίσω από τη μόρφωση κρύβεται συχνά η προσπάθεια ν' αποκτηθεί γόητρο και κοινωνική θέση όχι με κριτήριο την απόδοση και το παραγωγικό έργο, αλλά στη βάση διπλωμάτων και τίτλων.
Από την άλλη πλευρά, πολλοί υποστηρίζουν πως το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα διαφέρει σημαντικά από τα εκπαιδευτικά συστήματα άλλων χωρών. Ο κύριος λόγος είναι πως η παιδεία αποτελεί δικαίωμα όλων. Επομένως, το ελληνικό σύστημα είναι ιδανικό, καθώς πρεσβεύει την ιδέα αυτή, παρέχοντας δωρεάν εκπαίδευση σε όλους. Ταυτόχρονα θεωρούν, ότι όσοι εργάζονται γι’ αυτό πραγματοποιούν σπουδαίο έργο, και θεωρούνται καθοδηγητές για το κάθε παιδί συμβάλλοντας σημαντικά στη διαμόρφωση υγιών προσωπικοτήτων.
Μειονεκτήματα ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος
- Αυξημένο άγχος επίδοσης σε εξετάσεις, ιδιαίτερα στις πανελλαδικές εξετάσεις
- Η παιδεία μετατρέπεται σε εμπόριο, με κύριο στόχο την απόκτηση τίτλων σπουδών και πτυχίων.
- Καλλιεργείται η στείρα αποστήθιση και η βαθμοθηρία, με αποτέλεσμα να μην οξύνεται η κριτική σκέψη των νέων.
- Δημιουργεί ένα κλίμα αποστροφής, καθώς προωθεί παρωχημένες γνώσεις, με παρωχημένο τρόπο.
- Δεν συμβαδίζει η εκπαίδευση με τις συνθήκες, οι οποίες επικρατούν στην ελληνική οικονομία.
- Ελλιπής χρηματοδότηση, όσον αφορά στις συνθήκες που επικρατούν στα σχολεία και στα πανεπιστήμια (υλικοτεχνική υποδομή, έλλειψη εργαστηριακού εξοπλισμού κ.α.)
Πλεονεκτήματα ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος
- Δωρεάν παιδεία, λόγω της ύπαρξης κρατικών σχολείων και πανεπιστημίων.
- Περιορισμός κοινωνικών ανισοτήτων, λόγω της δωρεάν παιδείας.
- Πρόσβαση σε βιβλία ανεξάρτητα από το οικονομικό υπόβαθρο.
- Ευρύς κύκλος μαθημάτων, δίνοντας την ευκαιρία στους νέους να διαπιστώσουν κλίσεις και ενδιαφέροντα.
- Εξοικείωση με πολιτιστικά επιτεύγματα της Ελλάδας ειδικά, και του κόσμου γενικά.
- Δυνατότητα συμμετοχής σε ευρωπαϊκά προγράμματα και σε προγράμματα ανταλλαγής νέων.
Καταλήγοντας, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως η εκπαίδευση δεν λειτουργεί μόνο ως «πάροχος» γνώσεων, αλλά συμβάλλει επιπλέον στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του κάθε ανθρώπου, όπως και στη διάπλαση του χαρακτήρα και στην ανάπτυξη του ήθους του. Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα έχει δεχθεί πολλές επικρίσεις, κυρίως λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης, η οποία αποτελεί σημαντικό εμπόδιο αναβάθμισής της. Το γεγονός όμως, πως το εκπαιδευτικό σύστημα λειτουργεί κρατικά κατέχει σπουδαίο ρόλο, καθώς οι ανισότητες συμμετοχής στην εκπαίδευση μειώνονται σε μεγάλο βαθμό.
